Wij treden in de sporen, van mensen met een ideaal. Gebruiken and're woorden, toch spreken we dezelfde taal. Wij zoeken wat zij zochten: de weg die wij nu gaan. Gevoel van dankbaarheid, waar wij stil bij staan. Wij staan nu op de schouders, van hen die ons zijn voorgegaan. Wij oogsten wat zij zaaiden, hun sporen leiden ons bestaan. Een erfenis verkregen: houdt idealen hoog. Leef vanuit dankbaarheid, kijk naast je, niet omhoog. Wij maken nieuwe sporen en laten deze na Sporen weer van liefde, de zin van het bestaan. Ons ideaal voor ogen, vervuld van dankbaarheid. Met liefde aan het werk, voor meer menswaardigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten